- gec-tez
- рано или поздно.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
gec-tez
Смотреть что такое "gec-tez" в других словарях:
gec-tez — z. Tez olmasa da, mütləq bir vaxt olacaq, bir gün, nə vaxt olursa olsun; labüddən. Gec tez rastlaşmaq. – Düşmənlə gec tez qarşı qarşıya gəlmək, məsələni həll etmək lazımdır. M. S. O.. <Anam> gectez <toyuqlara> bir bəla yetişəcəyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tez-gec — bax gec tez. Tez gec o cığırı tamamilə alaq basacaqdır. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gec — z. Müəyyənləşdirilmiş, qərarlaşdırılmış vaxtdan sonra. Gec getmək. Gec xəbər tutmaq. Gec hərəkət etmək. Qatar üç saat gec gəldi. O oxumağa gec başlamışdır. – <Gülçöhrə Əsgərə:> Bir qədər gec gəlsəydin, özümü öldürmüşdüm. Ü. H.. ◊ Gec gəldi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gecəriyən — sif. xüs. Əriməsi çətin olan, çətin əriyən, tez əriməyən. Gecəriyən metallar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
er-gec — z. Tez gec. <Ağsaçlı qadın Səyavuşa:> Quzum! Er gec parlar adın cahanda; Diz çökərlər sana qarşı hər yanda. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basdırıq — is. dan. 1. Bax basırıq. 2. Dar gün üçün gizlədilmiş pul, şey və s. O deyir ki, gec tez mülklərinin hamısını qaytaracaqlar, heç qaytarmasınlar. Basdırığım sağ olsun. . N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxın-uzaq — sif. və zərf 1. Həm yaxın, həm uzaq, müxtəlif. Bu xəbəri eşidən yaxınuzaq yerlərdən qəhvəçi dükanına gəlib Qəribin oxumasına qulaq asırdılar. «Aşıq Qərib». 2. Gec tez. <Dərviş:> Nədənsə yaxın uzaq Ruqiyyənin mənə vasil olmasını könlüm mənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əvvəl-axır — z. Gec tez. Bilirdim ki, əvvəl axır başıma; Gətirəcək qalmaqalı gözlərin. Q. Z.. <Əsgər:> Əvvəl axır çötkə gələcəkdir. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
az — sif. 1. Sayca çox olmayan, cüzi (çox ziddi). Az pul. Az miqdar. Az bilik. İclasa az adam gəlmişdi. // Çox sürməyən, sürəksiz, çox davam etməyən, tez qurtaran. Az ömür. Az vaxt. Az z. yaşamaq. Az z. sürmək. – Az yeyənin azarı da az olar. (Ata.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
